Misstappen

Afgelopen donderdag werd de Engelse premier Liz Truss al na 45 dagen de Downinglaan uit gestuurd. Kersvers en tegelijk al ver over haar houdbaarheid heen. Op dezelfde dag zette tukker Ten Hag sterspeler CR7 moedig uit de Man United selectie. Truss had een aanstelling die nog tot december 2024 duurde, Ronaldo staat tot juni 2023 onder contract. ‘Better to turn at half-time than to get lost completely’ zou de grote wijsgeer Van Gaal kunnen hebben gezegd.

Uiteraard zijn er belangrijke verschillen tussen beide Britse arbeidsconflicten. Liz lijkt een dwaallicht van den beginne, waar Christiano ooit tot één van de beste spelers van zijn sport behoorde. Er zijn ook interessante overeenkomsten. De belangrijkste daarvan is zelfoverschatting en arrogantie. Liz dupeerde en schoffeerde het Britse volk waarvan ze ten dienste stond. Ronaldo vond zichzelf belangrijker dan het team. Beide verzwakten daarmee eerst hun ‘club’ en daarna vooral de eigen positie. Wat elke werkende hiervan kan leren is: doe je best en doe normaal; zet je in ten dienste van je klant, het publiek of het volk en niemand is groter dan het team.

De uitwassen in de sport en in de politiek lijken soms ver van onze realiteit te staan. Toch komen ze in bijna elke organisatie voor: spelers met goede papieren, maar de verkeerde attitude. Soms bouwen ze er een hele carrière mee op, soms worden ze er na al na 45 dagen uitgeknikkerd. In de basis zie je elke keer een zelfde patroon: ze worden aangetrokken op hun trackrecord en uiteindelijk weggestuurd om hun gedrag.

Dat een kwaliteitsbureau in werving, selectie, assessment en advies zo’n misstap kan voorkomen, klinkt een beetje als 'wij-van-WC-eend'. Het onderstreept wel het belang van een kwalitatief selectieproces. Ook in deze krappe arbeidsmarkt gaat zorgvuldigheid boven snelheid. Selecteer vooral op persoonlijkheid en potentieel. Want kennis en kunde aanleren gaat makkelijker dan een karakter veranderen. De brug tussen wat iemand kan en wat iemand doet is attitude. Mind the gap!