Quote 47: Blijvende blijdschap?

In zichzelf is een stukje ontevredenheid ook een mooie kracht. Een beetje onbehagen brengt ambitie met zich mee. De drang om te verbeteren, de drift om te versnellen en de drive om te vernieuwen. Maar wat heb je aan al die ambitie, als je nooit kunt genieten van wat je bereikt of beleefd hebt. Mensen die chronisch ontevreden zijn kunnen nauwelijks genieten van wat er is. Een succes of gebeurtenis biedt slechts een vluchtig moment van plezier, trots of voldoening. Niets geeft hen blijvende blijdschap. Er is altijd wel iets op aan te merken of iemand om aan te vallen.

Dat ligt aan alles en iedereen: aan de wet of aan het weer; aan een buurman of aan de belastingdienst; aan collega’s of aan de concurrentie; aan hun partner of aan de politiek. ‘Als zij nou gewoon zouden doen wat ik verwacht, dan komt alles goed’. Ontevredenheid heeft echter niets te maken met het weer dat niet meezit of dat het wéér niet meezit. Negativisme, geklaag en boosheid komt altijd voort uit een interne bron. De schuld in de omgeving zoeken is slechts een excuus om geen verantwoordelijkheid te hoeven nemen voor het eigen kutgevoel. Er ligt echter altijd een innerlijk gemis onder die ontevredenheid of de eeuwige onrust. In de kern ligt het nooit aan de situatie of aan anderen, maar komt het voort uit een onderliggend ongenoegen in of over zichzelf.